In tijden van hoogste nood is het belangrijk om terug te grijpen naar wat er écht toe doet, naar de waarden en principes die ons het meest dierbaar zijn. Deze crisis, de ergste sinds de Tweede Wereldoorlog, tast onze vrijheden fundamenteel aan. Ze toont aan hoe dierbaar vrijheid is. De vrijheid om te zijn wie we willen zijn, bij onze geliefden en vrienden te zijn, en om vooruit te raken in het leven door te werken en te ondernemen. De afgelopen weken mocht het allemaal opgeborgen worden in de strijd tegen een onzichtbare vijand. Het grote risico is dat ideologische tegenstanders van het liberalisme de crisis zullen misbruiken om onvrijheid permanent te installeren. 

1846 was een donker jaar in Europa. De landbouwcrisis sloeg hard toe, met een aardappelziekte die tot hongersnood leidde. Daarbij kwam een economische en financiële crisis, de eerste effecten van het industrialiserend Oude Contintent. Maar elke liberaal weet waarom ik dat jaar aanhaal, het jaar waarin wij liberalen, voor het eerst ons verenigden in één partij, de oudste politieke partij van dit land.

Waarom is liberalisme meer dan ooit van belang? Omdat liberalisme altijd hoop heeft geboden, in tijden van donkere, uitzichtloze situaties. Omdat vrijheid het hoogste goed is dat een mens heeft, zelfs wanneer het, nu noodgedwongen beknot wordt. Omdat vooruitgang, en de wil om daarvoor te knokken, altijd in het liberalisme gezeten heeft, dat het deel is van het blauwe DNA.

Liberalen blijven niet bij de pakken zitten, want wij geloven dat de mens de motor van vooruitgang is. De énige manier om de mens die vooruitgang te laten maken, en om te garanderen dat die vooruitgang blijft komen, is haar en hem de vrijheid geven die elke mens verdient. Vrijheid om te ondernemen, om te werken, om vooruit te raken in het leven. Niet alleen omdat men er zelf beter van wordt, maar omdat je op die manier welvaart opbouwt die kan gedeeld worden met diegenen die het moeilijk hebben.

Nu horen we pleidooien voor het optrekken van handelsbarrières, nationalistische reflexen om alles weer in eigen land te produceren, voor een grotere overheid die meer belastingen int en greep krijgt op haar burgers. Al deze recepten zullen enkel tot onvrijheid en verarming leiden. België is een export economie, terugkeren naar protectionisme en handelsbelemmeringen zal ons enkel welvaart kosten. Meer belastingen als oplossing naar voor schuiven, zal het vrij initiatief nog meer fnuiken, welvaart kosten en niemand vooruit helpen die moet geholpen worden. Meer big brother state installeren in ruil voor veiligheid, is het beste recept om alle persoonlijke vrijheid te verliezen.

Vandaag betalen we allemaal deze crisis met onze vrijheid: we kunnen niet buiten, onze vrienden en familie niet zien, niet over grenzen in Europa, in de Schengenzone gaan. We hebben vrij verkeer van mensen moeten opgeven, als pilaar van de Europese Unie. En straks wordt onze handel en wandel misschien gecontroleerd, hetzij door een app, hetzij door een telefoniste, om toch maar te weten waar ik geweest ben en met wie. 

Om onze vrijheid terug te krijgen, zullen we elke dag moeten vechten. Liberalisme AC, After Corona is dat afgekort, zal er een met spierballen moeten zijn. Met lef, om te zeggen waar het op staat en die in mensentaal begrijpbaar is. Een waar we meer dan ooit vrijheid als gebetonneerd moeten vastleggen en vasthouden. Waar vrijheid wordt gegeven te werken en te ondernemen zonder met een overheersende staat geconfronteerd te worden. Waar vrijheid wordt gegeven om jezelf op alle vlak te ontplooien te zijn wie je wil zijn zonder een controlerende overheid die alomtegenwoordig is. 

Een scherp liberalisme, overtuigend gebracht, met een frisse en vernieuwde beweging en partij. Dat is de enige garantie voor onze vrijheid. Een waar we als liberalen een harde strijd zullen moeten voeren de komende tijd.